این هفتمین و آخرین مقاله در زمینه ی درسنامه های بازیگری است.

25. جان ویندسور کانینگهام

او تاکید دارد برای اینکه واقع بینانه ایفای نقش کنیم، نباید فکر کنید که باید احساساتی را که بازی می کنید، حس کنید. وگرنه تصویری که از شما دیده می شود، از نظر مخاطبان دروغین خواهد بود.

26. مایکل چکاف:

بازیگر و مربی روس، مبتکر ژست روانشناختی است که بازیگر از طریق آن، با روان شناسی کاراکتر از طریق حرکات، ارتباط برقرار می کند. کتاب او که برای بازیگر نام دارد، بی شک یکی از بهترین ها است.

27. لیندا گودفرند:

برای افرادی که دنبال شورت کات بازیگر خوب شدن هستند، لیندا متاسفانه می گوید: تعداد سال های جادویی و معینی وجود ندارد. هر بازیگر سرعت یادگیری و توسعه ی متفاوتی دارد. اما یک چیز قطعی است: شما همواره در حال یادگیری هستید. همیشه در حال بهتر شدن. آموختن بازیگری، بحث یک فرآیند به اندازه ی طول عمر انسان است.

تمرین تئاتر

28. جان پولاتا:

شیوه ی من به هنرجویان آموزش می دهد که چگونه احساسات صادقانه داشته باشند و به آنها چه جلوی دوربین و چه بدون آن، پاسخ دهند: معصومیت، تخیل، آسیب پذیری و غرایز. استفاده از این قوانین به بازیگر کمک می کند به جای نشان دادن احساس، آن را تجربه کند.

29. کن لرنر:

عقیده دارد شما هرگر نباید به عنوان بازیگر، روح خود را قربانی کنید: برای اینکه خودتان را از سایر بازیگرانی که برای تست بازیگری آمده اند، متمایز کنید، باید ماهیت تان را به دورن اتاق بیاورید. خودتان باشید. یعنی آن بخشی باشید که شما را خاص و منحصربه فرد می کند: خنده ی شما، شوخ طبعی تان، خشم تان، روح تان. پنهانش نکنید. این همان چیزی است که آن ها می خواهند و به دنبال اش هستند. این شما را ویژه و متمایز می کند.

30. جان بویلن:

گفته ی مهمی درباره ی اینکه شما دررابطه با کاراکتر مورد نظر، کجا ایستاده اید دارد: محکومیت این است که من روش خودم را دارم، چارچوب کاری دارم. راهبرد دارم و قرار است شروع کنم!

31. جیمز لیپتِن:

مجری معروف برنامه ی درون استودیوی بازیگران، وقتی هنرجویان از او نکته ای بخواهند، تک کلمه ای جواب می دهد: بخوان. او بازیگران را به یادگیری هرآنچه که می توانند، تشویق می کند. او می گوید دانش تیری در تیردان شما است که بعدها می توانید برای پیش رفت خود آن را استفاده کنید.

32. ریچارد واترهاوس:

او می تواند مشاور خوبی برای بازیگرانی باشد که به خود شک دارند. ریچارد می گوید: بسیاری از بازیگران هستند که خودشان فکر نمی کنند جالب و جذاب اند. بیش ترشان باور ندارند که منحصربه فرد اند. این ها وقتی روی کار مورد نظر تمرکز می کنند، مهم نیست چقدر تلاش کنند، آن حقیقت عجیب و غریب بالاخره خودش را نشان می دهد.