به طور كلی نقش پول در موفقيت افراد هنری و البته ورزشی همواره يكی از حاشيه ها و جنجال ها بوده است. افراد بسيار زيادی در اين باره اظهار نظر كرده اند كه بسياری از آن ها حتی يک دقيقه هم فضای هنر را تجربه نكرده اند لذا با توجه به حواشی كه پيرامون پول و بازيگری مطرح است تصميم گرفتيم تا بدون در نظر گرفتن محدوديت ها و صرفا با تكيه بر واقعيت های موجود در اين باره صحبت كنيم.

پول و بازيگری

هيچ شخصی نمی تواند تاثير پول بر موفقيت را انكار كند و قطعا سرمايه نقش جدی در رسيدن به اهداف دارند اما نكته ای كه هست نحوه اين تاثير است و اينكه دقيقا با چه ساز و كاری و از طريق چه كانالی هزينه صورت گرفته. در نظر بگيريد فردی سالها تلاش می كند و هزينه، انرژی و وقت زيادی صرف آموزش بازيگری می كند و در نهايت به موفقيت هايی می رسد در مقابل فرد ديگری با پرداخت پول به عوامل يک فيلم در واقع نقشی را می خرد؛ در اين جا هر نفر هزينه هايی را انجام داده اند اما ساز و كارها كاملا متفاوت است پس قطعا بين پول و بازيگری رابطه مستقيم وجود دارد اما ماهيت رابطه لزوما ماهيت فساد ندارد.

با توجه به ضعفی كه در سيستم آموزش رسمی كشور وجود دارد بدون پرداخت هزينه نمی توان آموزش های لازم را فرا گرفت پس اينكه بگوييم سرمايه و پرداخت های مالی نقشی ندارند كاملا غلط است اما اين پرداخت هزينه برای فراگيری اصول بازيگری است كه مسلما مشكل قانونی ندارد. مسئله در جايی است كه فردی( چه با استعداد و چه بی استعداد) با پرداخت پول نقشی را می خرد و يا كانالی برای ورود به عرصه بازيگری ايجاد می كند كه اين موضوع حساسيت هايی را ايجاد كرده است.

هيچ كس نمی تواند منكر موضوع فساد مالی در سينما شود اما بايد ديد اين فساد چقدر فراگير است و افرادی كه از اين طريق وارد عرصه سينمايی می شوند در چه جايگاهی قرار دارند. چند نكته در اين خصوص مطرح است اول اينكه بحث اقتصاد فيلم و سينما يكی از مهم ترين مباحث است و شاكله اصلی اين اقتصاد بليت هايی است كه مردم خريداری می كنند. مسلما مردم مخاطب فيلم هايی كه شايستگی های لازم را ندارد نخواهند بود و از طرفی عوامل فيلم به ويژه بازيگران نقش پر رنگی در تعيين شايستگی ها دارند. اگر بازيگران يک فيلم عملكرد مثبتی نداشته باشند مسلما خود عوامل هستند كه ضربه می خورند در اين شرايط قاعدتا بايد بازيگرانی را انتخاب كرد كه دارای صلاحيت های لازم باشند.

بهرام افشاری

در قدم بعدی موضوع شخص بازيگر مطرح است كه اگر نتواند عملكرد مطلوبی از خود ارائه دهد قطعا حضورش در عرصه سينمايی پايدار نخواهد بود. شايد با پرداخت مبالغی بتواند در يک بازه زمانی كوتاه بتواند موفقيت هايی كسب كند اما اگر از استعدادهای لازم برخوردار نباشد قطعا آينده ای نخواهد داشت.

مسئله درست زمانی پيچيده تر می شود كه برخی افراد كه دارای استعداد و مهارت های بالايی هستند از اين روش استفاده می كنند كه اين كار هم به هيچ وجه درست نيست. وقتی شما استعداد لازم را داريد اساسا چرا بايد پول پرداخت كنيد و از طرفی وقتی استعداد شما اثبات شده چرا از شما می خواهند مبالغی را پرداخت كنيد؟ در اين جا مشخص است كه هدف از اين پرداخت پيشبرد اهداف شخصی افراد ديگری است و اين افراد مسلما دغدغه فيلم، بازيگر، مخاطب و… را ندارند و كار كردن با چنين افرادی سودی برای شما نخواهد داشت.

برای درک بهت موضوع بهتر است نگاهی به هنرمندان بزرگ سينما داشته باشيد تا ببيند آيا با پرداخت پول به اين جايگاه رسيده اند يا سالها تلاش و ممارست؟ توجهی به ديدگاه های عوام نداشته باشيد و سعی كنيد با يک رويكرد درست و منطقی به موضوع نگاه كنيد. بسياری از افرادی كه امروز در عرصه هنری كشور می درخشند تا قبل از رسيدن به اين جايگاه شرايط مالی بسيار بدی را داشتند و چطور ممكن است با آن شرايط توانسته باشند مبالغ كلانی را پرداخت كنند؟ لذا بهتر است واقعيت های موجود را ببينيد نه اظهار نظر هايی كه منشا مشخصی ندارند.