ناتالی پورتمن بازیگر بااستعداد هالیوود است. او در روز نهم ژوئن سال 1981 در اورشلیم، اسرائیل به دنیا آمده است و اکنون سی و هفت سال دارد. قد او صد و شصت سانتی متر بوده و از دانشگاه هاروارد فارغ التحصیل شده است. او از سال 1994 و از سیزده سالگی وارد عرصه ی هنر شده است.

همسر او بنجامین میلپید نام دارد و آنها در سال 2012 با هم ازدواج کرده اند و صاحب دو فرزند نیز شده اند. ناتالی پورتمن به همراه خانواده اش در لس آنجلس کالیفرنیا زندگی می کند. ناتالی پورتمن، در کنار فعالیت های هنری حامی حقوق حیوانات و محیط زیست می باشد. پورتمن اولین بازیگر متولد دهه ی 1980 است که توانسته است برنده ی جایزه ی اسکار بشود. این جایزه در سال 2010 و برای بازی در فیلم چشمگیر بلک سوان به پورتمن اخصاص داده شد.

ناتالی تنها فرزند والدین خود است.

پدر او پزشک و مادرش هنرمند می باشند. هر دوی والدین او از تبار یهودی هستند. والدین او زمانی که ناتالی بسیار کوچک بود به واشنگتن دی سی نقل مکان نمودند. پس از چند سال خانواده اش بالاخره در نیویورک ساکن شدند. ناتالی پورتمن با کارنامه ای بسیار درخشان دبیرستان را به اتمام رسانید و به همین دلیل توانست وارد دانشگاه هاروارد بشود. استعداد او توسط یکی از فعالان عرصه ی هنر کشف شد و در آن زمان ناتالی یازده ساله بود.

ناتالی پورتمن

ناتالی پورتمن

ابتدا او وارد حرفه ی مدلینگ شد

اما خیلی زود به این نتیجه رسید که دوست دارد بازیگری را ادامه دهد. از آثار او در سینما می توان به موارد رو به رو اشاره کرد: گرما (1995)، دختران زیبا (1996)، همه می گویند که تو را دوست دارم (1996)، حملات مریخی (1996)، هرجا جز اینجا (1999)، کوهستان سرد (2003)، نزدیکتر (2004)، ناحیه ی آزاد (2005)، پاریس تو را دوست دارم (2006)، شب های بلوبری من (2007)، زن دیگر (2009)، نیویورک تو را دوست دارم (2009)، برادران (2009)، هنوز اینجا هستم (2010)، شوالیه ی فنجان ها (2015)، جکی (2016) و مرگ و زندگی جان اف. دونوان (2018).

معمولا ناتالی پورتمن

نقش هایی را بازی می کند که باهوش، مستعد و خلاق هستند و بیش تر از سن خود درک می کنند. پورتمن روی گونه اش یک خال دارد و تاکنون آن را از بین نبرده است. پورتمن گفته است من مطالعه کردن را دوست ندارم و از آن متنفرم. من یادگیری را دوست دارم چون یادگیری زیباست.