اگر و تنها اگر فکر میکنید که نوشتن حالتان را خوب میکند این مقاله را بخوانید؛ گاهی انسان دچار حالتی میشود که استخوانهای روحش به درد می افتند؛ در آن زمان مرهمی نیست جز نوشتن و نوشتن است که که به فردای انسان معما میبخشد. نوشتن نوعی حدیث نفس به صورت مکتوب. خلقی لذتآفرین که دردهای انسان را بر روی کاغذ میکوبد. دوستان! بیایید اندکی هم که شده بنویسم حتا اگر نویسنده نباشیم. چه بنویسیم؟ هر چه دوست داریم؛ خاطره، متن عاشقانه، نامه، داستان و…! مهم نفس نوشتن است. باری یکی از مهمترین نوشتنها قصهنویسی است. قصه جاییست فراتر از قفسی رئالیستی که در آن حبس شدهایم. نوشتن را دو لذت است، یکی برای نویسنده و دیگری برای خواننده. با این حال قصهنویسی هم مانند هر مهارت دیگری نیاز به تمرین و ممارست دارد. در این مقاله قصد داریم به معرفی راههای بهتر نوشتن بپردازیم.
بخوانید و بخوانید و بخوانید
یکی از مهمترین راههای بهتر نوشتن مطالعه دائمی داستان است. باید ذهنتان از انواع مختلفی از قصه پر شود. در واقع برای قصهنویس حرفهای شدن، ابتدا باید قصهخوان حرفهای بود. سعی کنید در همه ژانر و سبکی داستان بخوانید. توجه کنید که منظور از داستان، صرفاً رمان نیست، البته که باید رمانهای بسیاری بخوانید اما واجب است که در کنار آن با ادبیات کهن فارسی نیز آشنا شوید. سعی کنید در زودترین زمان ممکن کتابهای گلستان و بوستان سعدی، لیلی و مجنون و خسرو شیرین نظامی، شاهنامه فردوسی -اگر برایتان طولانیست گزیدهاش را بخوانید-، سمک عیار، هزار و یک شب، گزیدهای از تاریخ بلعمی، تاریخ بیهقی -تاکید دارم که این را به صورت کامل بخوانید- و بسیاری دیگر را مطالعه کنید. مطالعه این آثار به شما امکانات زبانی گستردهای میدهد. سعی کنید در کنار مطالعه آثار ذکر شده به بررسی زبان و بلاغت آنها نیز بپردازید. فراموش نکنید که هر قدر زبان قدرتمندتری داشته باشید، داستان بهتری خواهید نوشت.

برای بهتر نوشتن، بخوانید و بخوانید و بخوانید
نویسندگی را مانند شغلتان بدانید
شما میتوانید نویسنده بزرگی شوید اگر و تنها اگر به این حرفه به صورت کاملاً جدی بنگرید. یکی از راههای بهتری نوشتن این است که در طول روز زمان مشخصی را به نوشتنتان اختصاص داده و بنویسید و بنویسید. هر چه قدر این زمان بیشتر باشد بهتر است اما سعی نکنید که یکشبه به پنج یا شش ساعت نوشتن در روز برسید. اگر بیشار توان خود پای میز تحریر بنشینید از نوشتن زده خواهید شد. بسیار پسندیده است اگر به ازای نوشتن داستانی، برای خود جایزهای مقرر کنید. این موضوع ذهنتان را به بیشتر نوشتن تشویق میکند.
به دنبال ایدههای عجیب نباشید
در ذیل این تیتر دو نکته مطرح است. یکی این که بسیاری از داستانهای بزرگ جهان مانند خسرو و شیرین ایده بسیار حیرتانگیزی ندارند. آنچه باعث جاویدان شدن اینگونه داستانها شده است پرداخت آنهاست. پرداخت یعنی چگونه بیان کردن و یکی از راههای بهتر نوشتن توجه به چگونه بیان کردن است تا چه را بیان کردن. به قول صائب
يک عمر مي توان سخن از زلف يار گفت
در بند آن مباش که مضمون نمانده است
منظور صائب این است که گرچه مضامین تکراریست اما هنرمندان میتوانند با پرداخت و بیانی جدید، نکتهای تازه و جذاب را بیان کنند. به همین دلیل است که نویسنده باید با عمق جهانبینی و قدرت زبانی خود را افزایش دهد.
نکته دوم که در ذیل این تیتر جا میگیرد تین است که نه شما پیامبرید به منتظر وحی بمانید و نه ایده چیزیست که وحی شود. از راههای بهتر نوشتن این است که باور داشته باشید ایدههای بزرگ و قدرتمند تنها و تنها حین نوشتن به شما القا میشود.
جمعبندی
در این مقاله ابتدا به ستایش نوشتن پرداخته گفتیم که نوشتن مسکن رنجهای زنگیست. در ادامه نیز به معرفی راههای بهتر نوشتن پرداختیم. هنرجویان عزیز تنها با مطالعه و نوشتن فراوان است که میتوانند به قلههای ادبی دست یابند. امیدوارم که این مقاله برایتان مفید بوده باشد.
ثبت ديدگاه