رابرت زمکیس متولد چهاردهم ماه می 1952 کارگردان، نمایشنامه نویس و تهیه کننده ی برجسته ی هالیوود است. برای ساختن فیلم های خوبی مانند فارست گامپ، رابرت زمکیس به شهرت رسید.

رابرت در ایلینویز به دنیا آمد. کارگردان آینده ی هالیوود دوران کودکی خود را به همراه دوران جوانی اش در حومه ی شهر شیکاگو سپری کرد. والدین او به طبقه ی کارگری اختصاص داشتند. همه ی زندگی اعضای خانواده صرف تنها یک موضوع می شد: چگونه پول درآوردن و چگونه زندگی را گذراندن. به گفته ی خود رابرت زمکیس در یکی از مصاحبه های اخیرش، در آن دوران تیره و تار، او هرگز گمان نمی برد بتواند روزی از طبقه ی کارگری بیرون بیاید و دنیای جدید و متفاوتی را تجربه کند.

در خانواده ی زمکیس ها،

موضوعاتی مانند هنر و ادبیات، محلی از اعراب نداشتند. پسربچه ی کوچک را با آئین های سخت گیرانه ی کاتولیک پرورش دادند چرا که والدین او، به شدت روی این مذهب تعصب و باور اعتقادی داشتند. مادر او دارای ریشه های ایتالیایی بود و پدرش بومی لیتوانی بود. برای رابرت زمکیس جوان، تلویزیون تنها منبع الهام بود. پسر کوچک چنان به صفحه ی جادویی زل می رد که گویی وارد دنیای دیگری شده است و با ماورا ارتباط گرفته است.

رابرت زمکیس

در زندگی رابرت یک نقطه ی عطف واقعی وجود داشت.

وقتی که به لطایف الحیلی توانست یک دوربین فیلمبرداری به دست آورد. پس از آن رابرت زمکیس شروع کرد به فیلمبرداری کردن از رخداد های روزانه ی زندگی. او از تعطیلات خانوادگی، والدین خود، جشن های خانگی و بسیاری موارد دیگر فیلم می گرفت. به زودی، رابرت توانست فیلم های کوتاه بسازد. در کوتاه مدتی، فیلم های کوتاه او ویژگی مخصوص خود را داشتند. به گونه ای که تعداد فراوانی جلوه های ویژه با آن ها ترکیب شده بود.

پس از تماشای فیلم بانی و کلاید

بود که رابرت زمکیس فهمید نمی خواهد زندگی خود را صرف هیچ چیزی به جز سینما کند. والدین او با ورودش به مدرسه ی سینما موافق نبودند. اما پسرشان به شدت بر تصمیم خود پایبند بود. او به دانشگاه وارد شد و در رشته ای که دوست داشت درس خواند و امروزه از بهترین کارگردان های دنیا است. از آثار اوست: می خواهم دستانت را بگیرم، 1941، خودروهای مستعمل، فارست گامپ، تماس، سرود کریسمس، متحد، خوش آمد گویی به مارون و جادوگران.