تفاوت بازیگری فیلم و تئاتر

اولین سوالی که برای هنرجویان و علاقمندان بازیگری پیش می آید این است که تفاوت بازیگری فیلم و تئاتر در چیست؟ و بهتر است با کدام یک شروع به کار کنیم؟ در این مقاله به پرسش شما پاسخ خواهیم داد.

زبان بدن

هنگام بازی در تئاتر باید از زبان بدن گسترده تر و غلو شده استفاده کنید. زیرا طیف گسترده تماشاگران از زوایای مختلف و فاصله های مختف در سالن نمایش  مشغول تماشای شما هستند و باید متوجه احساسات شما بشوند. اما هنگام بازی در فیلم با یک نمای بسته از چهره شما، حالت غم یا عصبانیت به مخاطب نشان داده می شود. در بازی مقابل دوربین باید روی درونی کردن احساسات خود کار کنید و از نمایش احساسات غلو شده و زبان بدن گسترده دوری کنید.

فاصله و صدا

با توجه به فاصله تماشاگران در تئاتر، شما باید روی توان آوایی و برد صدای خود هم کار کنید. در بازی مقابل دوربین، آرام ترین صداها و حتی نفس کشیدن شما هم ضبط و پخش می شود. اما در تئاتر باید دیالوگ شما به ردیف آخر سالن هم برسد. البته این به معنای فریاد زدن نیست. بلکه باید دیالوگ های خود را رسا بگویید.

لوکیشن

یک بازیگر فیلم و سریال، در لوکیشن های متفاوت و متعدد و در زمان های مختلفی بازی می کند. به همین دلیل باورپذیریش برای بییندگان بیشتر است، چون از قبل فضا و لوکیشن برای بازی آماده است. اما بازیگر تئاتر، فقط بر روی صحنه نمایش، بازی می کند. به همین دلیل بازیگر تئاتر برای طبیعی تر شدن شخصیت نقش و شرایط بازی باید از تخیل خود بیشتر استفاده کند.

کارگردانی

کارگردانان تئاتر، برای ساختن شخصیت همکاری بسیار نزدیکی با بازیگران دارند. از ابتدای تمرینات تا اجرای نهایی در کنار بازیگر هستند. آنها به بازیگران آموزش می دهند که در هر صحنه چه کاری کنند و چه احساسی داشته باشند تا به خوبی حس نقش به مخاطب انتقال پیدا کند. اما در فیلم، کارگردان فقط صحنه را کارگردانی می کند تا بتوانند در کمترین زمان، پلان های بیشتری بگیرند.                                                                      

فیلمنامه و نمایشنامه

همان طور که می دانید به متن تئاتر نمایشنامه و به متن فیلم، فیلمنامه گفته می شود. در تئاتر، اکثر نمایشنامه ها برای مخاطب آشنا هستند و بیننده تا حدی با شخصیت نمایشنامه آشناست. اما در فیلم، اغلب فیلمنامه ها  متن جدیدی دارند و بیننده هیچ آشنایی با فیلم و شخصیت های آن ندارد.

روند و تداوم

دیگر تفاوت بازیگری فیلم و تئاتر این است که در تئاتر تولید و اجرای یک نمایش به صورت ممتد و یکسره اتفاق می افتد. اما در فیلم اینگونه نیست. برای تولید یک فیلم سکانس های متعددی ضبط می شود که ممکن است سیر ثابت نداشته باشند. با توجه به مکان و حضور بازیگران سکانس های مختلف ضبط می شود. بعدها آن سکانس ها تدوین می شوند و تبدیل به یک فیلم می شوند.

تفاوت روند و تداوم

تمرینات و فرآیند آماده شدن برای بازی

دیگر تفاوت بازیگری فیلم و تئاتر این است که برای آماده کردن یک نمایش تئاتر، بازیگران از ماه ها قبل باید تمرینات مداوم داشته باشند. چرا که تئاتر یک نمایش زنده است و بازیگر باید تمام خطوط نمایشنامه را حفظ باشد. بازیگر تئاتر در صورت فراموشی خطی از نمایشنامه هنگام اجرای نمایش باید از بداهه گویی خودش استفاده کند. اما در یک فیلم در صورت فراموشی یا هر اشتباهی کارگردان کات می دهد و می تواند بارها یک پلان را ضبط کند. به همین دلیل جلسات تمرینی برای بازی در یک فیلم کمتر از بازی تئاتر است.

تعامل شخصیت ها

در تئاتر بازیگران با یکدیگر تعامل دارند، و از یکدیگر بازی می گیرند. اما در یک فیلم ممکن است همیشه این اتفاق نیفتد. مثلا یک بازیگر ممکن است بخشی از گفتگوی خود را تنها اجرا کند. یا به جای شریک بازی، فیلمبردار مقابل او قرار بگیرد. در این حالت بازیگر باید به اندازه کافی توانمند و حرفه ای باشد تا شریک صحنه را در ذهن خود مجسم کند و با او دیالوگ برقرار کند و رفتار طبیعی و با انرژی داشته باشد.

شهرت

کاملا قابل درک است که شمابه عنوان بازیگر فیلم شهرت بیشتر و راحت تری به دست می آورید. مهم ترین دلیلش هم طیف گسترده مخاطبان و تماشاگران فیلم نسبت به تئاتر است. در فیلم محدودیت مکانی و زمانی وجود ندارد.

کلام آخر

پیشنهاد ما این است که حرفه بازیگری را با تئاتر آغاز کنید. چون به دلیل تمرین های بیشتر  تجربیات مختلفی به دست می آورید. درس ها و تکنیک های بیشتری می آموزید و بازیگر بهتری خواهید شد. از طرفی بازخوردی که همان لحظه از مخاطبان خود در تئاتر می گیرید روی بهتر شدن شخصیت حرفه ای شما هم تاثیر به سزایی خواهد گذاشت.