گاهی اوقات آخرین چیزی که والدین و معلم ها برای کودکانی که اختلال تکلم دارند، در نظر می گیرند، این است که آنها را برای بازی روی صحنه بفرستند. اما زمان آن فرارسیده است تا به تئاتر به عنوان موقعیتی شگفت انگیزی نگاه کنیم که در واقع می تواند مهارت های ارتباطی را بهبود ببخشد. بسته به سلیقه ی فرزندتان، اندکی تئاتر به زندگی او اضافه کنید. ممکن است او به شکسپیر علاقه داشته باشد یا اینکه بیش تر از نمایش کودکان در سینمای محلی خوشش بیاید. به نظر شما وجه اشتراک بروس ویلیس، جولیا رابرتز و ساموئل جکسون با 8 الی 9 درصد از بچه های کودکستانی آمریکا چیست؟ هر دوی این گروه از افراد با اختلال در تکلم دست و پنجه نرم کرده اند. در حالی که تقریبا ده درصد از کودکان با مشکلات ارتباطی روبرو می باشند، اما افرادی که امروزه به خاطر صدای خوبشان جایزه ی اسکار دریافت می کنند، روزی با اختلال در تکلم مبارزه کرده اند. در واقع ساموئل جکسون به دلیل اختلال در تکلمی که داشت به بازیگری روی آورد. مثل خیلی چیزهای دیگر در زندگی، تمرین و موقعیت های تکراری فراوان، گاهی اوقات بهترین درمان برای ایجاد مهارت ها بوده و شرکت در تئاتر می تواند اثرات مثبتی روی افرادی که نیاز دارند مهارت های ارتباطی خود را بهبود ببخشند، داشته باشد.
بازیگری در تولیدات مدرسه ای، کار در باشگاه کودکان، مراسم کلیسا یا سایر فعالیت ها می تواند به فرزند شما که دارای اختلالی مانند لکنت است، موقعیتی را برای یادگیری خیلی چیزها فراهم کند. مربیان تئاتر می توانند به کودکانی که از صحبت کردن در جمع هراس دارند، راهکارهایی مانند تکنیک های تنفس بهتر، تغییر لحن و غیره را بیاموزند که موجب وضوح در صحبت کردن می شود.
کودک شما برای این که مهارت های ارتباطی را در خود پرورش دهد، نیازی ندارد که حتما روی صحنه باشد. او حتی می تواند در طراحی صحنه و لباس همکاری داشته باشد که منافع فراوانی را برای کودکانی با اختلالات تکلم به همراه می آوردند. عضوی از یک گروه بودن، تجربه های فراوان در زمینه ی مهارت های گوش کردن، و جهت یابی از جمله اتفاقات خوبی است که برای فرزندتان می افتد. در نهایت باید گفت که تئاتر درس های فوق العاده ای برای کودک تان به همراه دارد. پس اگر به دنبال فعالیت مناسبی برای فرزندتان هستید، دست به کار شوید و تئاترهای نزدیک محل زندگی خود را بیابید!
ثبت ديدگاه