باورپذیری

در این جستار می خواهیم نکاتی را به هنرجویان بازیگری آموزش دهیم تا بتوانند باورپذیری بیش تری را به ایفای نقش خود بیفزایند. این سوالی است که بسیاری از بازیگران می پرسند. آن ها می خواهند بدانند که چطور می توانند باورپذیرتر و واقعی تر باشند.

برای باورپذیری بیشتر

شما باید شخصی سازی خوبی داشته باشید. به این منظور توجه کردن به روابط بسیار مهم است. شما باید روابط موجود را برای خودتان واقعا واقعی و محسوس کنید. ممکن است افراد برای این که موثرتر واقع شوند، راه های متفاوتی را انتخاب کنند اما راه پیشنهادی ما این است که دنیایی که کاراکتر در آن زندگی می کند را برای خودمان واقعی و ملموس سازیم و تمامی سایر شخصیت ها را برای خود بیافرینیم. و آن ها را باور کنیم و روی آن ها سرمایه گذاری داشته باشیم. بدانیم روابط هر کاراکتر با دیگری چگونه است و آن را پس از ارزیابی باور کنیم. همه چیز را در بهترین حالت و طبق متن بازسازی کنیم.

باورپذیری

یک مثال

فرض کنید شما بازداشت شده اید و قرار است به سه نفر از کانتکت های خود در گوشی تان زنگ بزنید و از آن ها بخواهید که برای آزادی شما به زندان بیایند. این جا سه مدل مکالمه ی کاملا متفاوت باید وجود داشته باشد، درست است؟ به این دلیل که شما با هر یک از این سه نفر روابط کاملا مجزا و متفاوت و خاصی را دارید. اگر از سه تاکتیک متفاوت برای گفتن حرفتان استفاده کنید به هدف تان می رسید و اجرای موفقی خواهید داشت.

یک راه خیلی خوب برای این که مدل حرف زدن شما باورپذیری بیش تری داشته باشد، این است که کاراکتر مقابل کاراکتر خودتان را تجسم کنید و در میان دوستان و آشنایان تان، به دنبال فردی باشید که شبیه به او می باشد. اگر این کار را بکنید، و تصور کنید که با این دوست یا آشنا صحبت می کنید، حرف هایی که می زنید به شدت واقعی و باورپذیر به نظر خواهد رسید.

مورد بعدی که می تواند به بازیگران جوان برای رسیدن به باورپذیری بیش تر کمک کند، تصویرسازی ذهنی است. تصویرسازی قدرتمندترین چیزی است که در جعبه ابزار هر بازیگر پیدا می شود. تصویرسازی سبب تقویت مهارت های یادآوری می شود و از همین نظر بسیار ارزشمند است. با استفاده از تکنیک تصویرسازی مخاطبان دقیقا همان چیزی را می بینند و تجربه می کنند که بازیگر آن را خلق و تجربه کرده است. تصویرسازی باعث می شود باورپذیرتر به نظر برسید و تلاش زیادی نکنید.